ZEN CENTER SANGHA & PRACTITIONERS ZEN PRACTICE

Αγαπητοί φίλοι, αγαπητή sangha,

σας γράφω με αφορμή την παράταση του κλεισίματος του Zen Center μέχρι να είμαστε ασφαλείς.

Είναι ευκαιρία να κάνουμε όλοι ένα βιωματικό εισαγωγικό μάθημα στο Ζεν. Ο Ζεν νους είναι ο νους του αρχάριου. Συνέχεια μένει ανοιχτός, αναρωτιέται και μαθαίνει.

Απευθύνομαι στους ασκούμενους όλων των τμημάτων μιας και ο χώρος αλλά και ο τρόπος που διδάσκουν οι δάσκαλοι τις τέχνες είναι προσανατολισμένος προς το Δρόμο του Ζεν.

Θα θυμίσω μερικές βασικές αρχές που τα γεγονότα τις “ζωντανεύουν” χωρίς καμία διάθεση να καλύψω θεωρητικά τον Βουδισμό, πριν προτείνω τι μπορούμε να κάνουμε πρακτικά στη μέση αυτής της πανδημίας.

Βλέπουμε καθαρά πως όλα αλλάζουν και ταυτόχρονα είναι τόσο συνδεδεμένα. Βλέπουμε την παροδικότητα των πραγμάτων που έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είναι σταθερά.

Πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ασκήσει τον εαυτό μας, να είναι ελεύθερος και πλήρης, ανεξαρτήτως των εξωτερικών συνθηκών. Να είσαι ο εαυτός σου είναι αρκετό. Δε μας λείπει τίποτα!

Τη σημασία του “μέσου δρόμου” του Βουδισμού. Δηλαδή ενώ το κενό είναι μορφή και η μορφή κενό να μη δίνουμε παραπάνω έμφαση στη μορφή έναντι του κενού, που συνήθως κάνουμε χωρίς να το θέλουμε, αλλά ούτε το αντίθετο.
Όπως είπε και ο Okumura Roshi στην τελευταία του επίσκεψη, είμαστε όλοι μπουρμπουλήθρες. Εκεί που νομίζουμε ότι έχουμε μια μορφή, φθάνουμε στην επιφάνεια του νερού και “παφ”, κενό.

Αυτός ο αναγκαστικός περιορισμός μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε ξανά τις προτεραιότητες και τις αξίες μας. Να βιώσουμε αλλιώς τις σχέσεις μας. Να στραφούμε προς τα μέσα χωρίς τις εξωτερικές πιέσεις που τείνουν να μας βγάλουν από το κέντρο μας. Να βρούμε, έστω για λίγο, αυτό το κέντρο. Εκεί έχει γαλήνη.

Να ξαναμετρήσουμε το αποτύπωμα που αφήνουμε ατομικά και συλλογικά στο περιβάλλον. Σταματήσαμε οι άνθρωποι και αναπνέει καλύτερα ο πλανήτης και εμείς μαζί του.

Να απεξαρτηθούμε από το παρελθόν και το μέλλον, που δεν υπάρχουν. Να σταματήσουμε να κυνηγάμε αυτά που νομίζουμε ότι μας αρέσουν και να αποφεύγουμε αυτά που δεν μας αρέσουν. Βιώνουμε τώρα ότι αυτό δε γίνεται.

Να μείνουμε λίγο ήσυχοι στο τώρα.

Ωραία όλα αυτά, αλλά πρακτικά τι κάνουμε ?

Θα προτείνω λοιπόν να ασκήσουμε την ευτυχία μας. Τι θέλει η ευτυχία ? Πρακτική θέλει και αυτή. Θέλει Zazen, Zazen, Zazen και Zazen!!! Εδώ είμαι λίγο δογματικός. Το Harvard, μετά από σχεδόν έναν αιώνα έρευνα προτείνει, εκτός από Zazen, να δώσουμε έμφαση στο να έχουμε καλές σχέσεις, να κοιμόμαστε καλά και να κάνουμε και ασκήσεις ευγνωμοσύνης. Αν δουλέψουμε πάνω σε αυτούς τους τέσσερις τομείς για αρκετό χρόνο, θα ευτυχήσουμε! Αυτό πιστεύω και εγώ.

Επειδή τίποτα δεν υπάρχει χωρίς το αντίθετό του, είναι μεγάλη ευκαιρία, τώρα, να ασκήσουμε την ευτυχία μας ο καθένας μόνος του!!!

Μπορούμε να κάνουμε Zazen συντονισμένα την ίδια ώρα. Να τηρήσουμε το πρόγραμμα Zazen του Zen Center. Κάθε πρωί 08:20-09:00, και εφόσον έχουμε χρόνο, κάθε απόγευμα 20:20-21:00. Το πιο σημαντικό όμως είναι να καθόμαστε μια περίοδο 40 λεπτών Zazen την ημέρα. Όποτε μας βολεύει.

Όταν έρθει η ώρα, θα συνεχίσουμε την άσκηση μαζί.

Μη γνωρίζοντας, με αγάπη,

Κωνσταντίνος Σγουμπόπουλος